اگرچه تشخيص بين آبجو، شراب و نوشيدني الكلي با ساير نوشابه‌هاي الكلي شناخته شده، به خوبي امكان‌پذير است، اما؛ آنها در يك چيز با هم مشتركند. آنها همگي فراوردة تخمير بوسيلة مخمرها؛ به ميزان بيشتر «ساكارومايسس سرويزيه» و «ساكارومايسس آويوم» يا در مورد آبجوها، معمولاً «ساكارومايسس كارلزبورجينِزيز» هستند.

مخمر چيست؟

مخمر‌ها، همانطور كه مي‌دانيد، فاقد ميسيليوم مي‌باشند. آنها قارچ‌هاي تك‌ياخته‌اي هستند كه به صورت غيرجنسي توسط جوانه زدن يا شكافتن، تكثير مي‌گردند.

ـ قارچ‌هاي تك‌سلولي ميكروسكوپي داراي زندگي آزاد.

ـ فاقد كلروفيل بوده و هتروتروف مي‌باشند.

ـ مشخص شده كه داراي يك پراكندگي و انتشار وسيع در طبيعت‌اند.

ـ با جوانه‌زدن يا شكافتن، شكل تازه‌اي از رشد و نمو را به صورت غيرجنسي دارا مي‌باشند.

ـ سلول‌هاي مخمر بزرگتر از سلول‌هاي باكتريايي‌اند.

ـ در مدت زمان تكاملي، سازگاري بيشتري پيدا كرده‌اند.

ـ اندازه سلول‌هاي مخمر تقريباً 8-6 ميكرون است.

ـ امكان دارد كه كروي، تخم‌مرغي يا استوانه‌اي شكل باشند.

­­ـ به صورت سلول‌هاي ميله‌اي و كروي شكل در زير ميكروسكوپ ديده شده است.

ـ جديداً مخمرها در حقيقت باكتري به حساب مي‌آيند.

ـ مخمر به عنوان يك مكمل ويتاميني خوراكي مي‌باشد، زيرا؛ داراي 50% پروتئين مي‌باشد.

ـ مخمر يك منبع غني از ويتامين ب، نياسين (اسيد نيكوتينيك) و اسيد فوليك است.

ـ مخمر به صورت خشك و بسته‌بندي شده به فروش مي‌رسد.

ـ مخمر به صورت قرص نيز براي مصارف خوراكي به عنوان ماده‌اي مقوي و سالم به فروش مي‌رسد.

تاريخچه مخمر:

گفته‌ مي‌شود كه واژه «مخمر» (Yeast)، امروزه در خيلي از زبان‌ها، واژه مترادف براي «ساكارومايسس سرويزيه» (نام انتخاب شده براي يك نژاد مخمر كه در مالت ديده شده، 1837) مي‌باشد يادآوري اين نكته در اينجا لازم است كه شايد اين گونه، كهن‌ترين موجود زندة اهلي شده باشد. اين ارگانيسم روي قندها زندگي مي‌كند و در سومر و بابل در 6000 سال قبل از ميلاد، به منظور توليد آبجو مورد استفاده قرار گرفته است. همزمان؛ نژاد ساكارومايسس سرويزيه در جورجيا براي كشت انگور و در مصر به عنوان خمير مايه مورد استعمال واقع مي‌شده.

ريشه لغوي واژه انگليسي «ايست» (Yeast) و واژه هلندي «گوئيست» (Guist) يا حتي واژه آلماني «هِف» (Hefe)، همگي از واژه‌اي مربوط به آلمان غربي است به عنوان «هَف ـ جون» (Haf-jon)، به معني؛ عامل بالقوه (نهاني) خمير مايه. همچنين؛ واژه يوناني «زيماي» (Zymi)(زوماي = Zumi) بطور همزمان براي مخمر و خمير مورد استعمال واقع شده (آنزيم = در زيماي = در مخمر).

در حقيقت، تاريخ اين مشاهدات برمي‌گردد به نخستين مطالعات لوئيس پاستور در 1857، كه او در تمام دوره خود در دانشگاه استرانسبورگ انجام مي‌داد. خواص منحصر به فرد مخمر‌ ـ ساكارومايسس سرويزيه ـ در ميان تقريباً 700 گونه مخمر (يك زيرگونه از 700000 قارچ مختلف) و نيز اهميت اين عامل بالقوه مخفي شده كه از آن براي بيش از هزاران سال بهره‌برداري مي‌شده، آن را به يك ارگانيسم برگزيده و منتخب براي تحقيق و پژوهش مبدل ساخته است. علاوه‌ بر اين؛ ساكارومايسس سرويزيه و ساير مخمرها به ميزان بسيار زيادي كاربردهاي صنعتي و پزشكي مفيد و سودمند براي زندگي انسان را ارائه كرده‌اند.